اهالی خاورمیانه و مردم جهان، فرصت این را یافتند تا در طول ۱۲ روز نبرد مستقیم و مداوم ایران با رژیم صهیونیستی، هر آنچه که شنیده بودند را به چشم تماشا کنند.
علم و تکنولوژی در ایران، وضعیتی کاملا متفاوت و منحصر به فرد در مقایسه با دیگر کشورهای منطقه غرب آسیا دارد.
پیشرفت علم در ایران معاصر، همواره مقارن با جنگ و تحریم و فشارهای همه جانبه بوده است. این واقعیت، در جنگ ۱۲ روزه، خود را به هر کسی که طرح دیگری از علم را در خاورمیانه دنبال می‌کند، تحمیل نمود. همچنان که پیش از آن با هسته‌ای شدن ایران طلیعه‌های این واقعیت برای جهانیان نمایان شده بود.
این موقعیت استثنایی علم در ایران، به خلق جاذبه‌ای برای جوانان غرب آسیا منجر شده است. جاذبه‌ای که بسیاری را بر آن داشته تا به قافله علم در ایران ملحق شوند و به جای مهاجرت به کشورهای اروپایی-آمریکایی، یا دولت‌هایی که مصداق توسعه یافتگی در غرب آسیا هستند، به ایران مهاجرت تحصیلی نمایند.
اما سرنوشت این اشتیاق برای "علم ایرانی" در حال حاضر به کدام سمت پیش می‌رود؟
در این گفتگو از سرنوشت تلخی که برای این جاذبه و وجاهت علم، در حال رقم خوردن هست می‌شنویم.
جایی که فقر ایده و درک از علم، در متفکرین علوم و حتی تصمیم‌گیران امر علمی در ایران، منتهی شده است به مصرف علم به مثابه منبع مناسب صادرات و کسب درآمد از طریق فروش مدرک و اعتبار به جوانان مشتاق دیگر کشور های منطقه.